تجهیزات شبکه

برای راه اندازی یک شبکه قوی با امنیت بالا ، ابتدا باید با تجهیزات و دستگاه های مورد استفاده در شبکه آشنایی کامل داشته باشید و کارکرد آن تجهیزات را بدانید.

تجهیزات شبکه

تجهیزات شبکه یا سخت افزار شبکه ، دستگاه های فیزیکی هستند که برای برقراری ارتباط و تعامل بین سایر سخت افزار های موجود در یک شبکه مورد نیاز هستند.

انواع دستگاه ها و تجهیزات شبکه

دستگاه های متداول و مورد استفاده در اکثر شبکه ها شامل موارد زیر می باشد:

• هاب Hub
• سوییچ Switch
• روتر Router
• پل Bridge
• دروازه Gateway
• مودم Modem
• تکرارکننده Repeater
• نقطه دسترسی Access Point
  

هاب HUB

هاب ها چندین دستگاه شبکه رایانه ای را به یکدیگر وصل می کنند. هاب همچنین به عنوان تکرارکننده نیز عمل می کند زیرا سیگنال هایی را که پس از طی مسافت های طولانی کابل های متصل کننده تضعیف شده اند را تقویت می کند.

هاب ساده ترین دستگاه در خانواده تجهیزات اتصال شبکه است زیرا اجزای LAN را با پروتکل های یکسان متصل می کند.

هاب را می توان برای داده های دیجیتال و آنالوگ استفاده کرد ، به شرط آنکه تنظیمات آن فرمت داده های ورودی پیکربندی شده باشد.

به عنوان مثال ، اگر داده های دریافتی در قالب دیجیتال باشد ، هاب باید آن را به صورت بسته داده ها منتقل کند.

اما اگر داده های ورودی آنالوگ باشند ، هاب آن را به شکل سیگنال منتقل می کند.

هاب ها عملکرد های فیلتر کردن یا آدرس دهی بسته ها را انجام نمی دهند. آنها فقط بسته های داده را به تمام دستگاه های متصل ارسال می کنند.

هاب ها در لایه فیزیکی مدل Open Systems Interconnection (OSI) کار می کنند و دو نوع هاب وجود دارد: ساده و هاب با پورت چندگانه.

سوییچ Switch

سوییچ ها به طور کلی در میان تجهیزات شبکه نقش هوشمندانه تری نسبت به هاب ها دارند.

سوییچ یک دستگاه چند پورت است که بهره وری شبکه را بهبود می بخشد.

سوییچ اطلاعات مسیریابی محدودی را در مورد گره های شبکه داخلی حفظ می کند و به شما امکان اتصال به سیستم هایی مانند هاب یا روتر را می دهد.

رشته های LAN معمولاً با استفاده از سوییچ ها متصل می شوند.

به طور کلی ، سوییچ ها می توانند آدرس سخت افزاری بسته های ورودی را بخوانند تا آنها را به مقصد مناسب منتقل کنند.

استفاده از سوییچ ها به دلیل قابلیت مدار مجازی ، کارایی شبکه را روی مراکز یا روترها بهبود می بخشد.

سوییچ ها همچنین امنیت شبکه را بهبود می بخشند زیرا بررسی مدارهای مجازی با مانیتورهای شبکه دشوارتر است.

می توانید سوییچ را به عنوان وسیله ای در نظر بگیرید که دارای بهترین قابلیت های روتر و هاب به صورت توأم است.

سوییچ می تواند در لایه Data Link یا لایه Network مدل OSI کار کند.

سوییچ چند لایه می تواند در هر دو لایه کار کند ، به این معنی که می تواند هم به عنوان سوییچ و هم یک روتر کار کند.

سوییچ چند لایه وسیله ای با عملکرد بالا است که از پروتکل های مسیریابی مشابه روترها پشتیبانی می کند.

روتر Router

روتر ها با ترسیم مسیری از تجهیزات شبکه بهم پیوسته با استفاده از توپولوژی های مختلف شبکه ، به انتقال بسته ها به مقصد خود کمک می کنند.

روترها دستگاه های هوشمندی هستند و اطلاعات مربوط به شبکه هایی را که به آنها متصل هستند ذخیره می کنند.

اکثر روترها را می توان تنظیم نمود تا به عنوان فایروال های فیلتر کننده بسته عمل کنند و از لیست های کنترل دسترسی (ACL) استفاده کنند.

روترها ، همراه با یک واحد خدمات کانال / واحد خدمات داده (CSU / DSU) ، همچنین برای ترجمه از قالب بندی LAN به قالب بندی WAN استفاده می شوند.

این مورد در بسیاری مواقع لازم است زیرا شبکه های LAN و WAN از پروتکل های مختلف شبکه استفاده می کنند.

روتر ها مسیریاب های مرزی

این نوع روترها به عنوان مسیریاب های مرزی شناخته می شوند. آنها به عنوان اتصال خارجی LAN به WAN عمل می کنند و در مرز شبکه شما و خارج از شبکه کار می کنند.

روتر همچنین برای تقسیم شبکه های داخلی به دو یا چند شبکه فرعی مورد استفاده قرار می گیرد.

روترها همچنین می توانند به صورت داخلی به سایر روترها متصل شوند و مناطقی را ایجاد می کنند که بطور مستقل کار کنند.

روترها با نگهداری جداول در مورد مقصد و ارتباطات محلی ارتباط برقرار می کنند.

روتر حاوی اطلاعاتی در مورد سیستم های متصل به آن است و در صورت مشخص نبودن مقصد ، درخواست ارسال مکان از کجا انجام می شود.

روترها معمولاً مسیریابی و سایر اطلاعات را با استفاده از یکی از سه پروتکل استاندارد برقرار می کنند: پروتکل اطلاعات مسیریابی (RIP) ، پروتکل دروازه مرز (BGP) یا ابتدا کوتاه ترین مسیر را باز کنید (OSPF).

روتر ها اولین خط دفاعی تجهیزات شبکه

روترها اولین خط دفاعی شما هستند و باید طوری تنظیم شوند که فقط ترافیکی را که توسط سرپرست شبکه مجاز است منتقل کنند.

مسیرها را می توان بصورت ایستا یا پویا پیکربندی کرد.

اگر ایستا باشند ، فقط می توانند به صورت دستی پیکربندی شوند و تا تغییر آنها به همین صورت باقی بمانند.

اگر پویا باشند ، از سایر روترهای اطراف خود یاد می گیرند و از اطلاعات مربوط به آن روترها برای ساخت جداول مسیریابی خود استفاده می کنند.

اتصال دو شبکه ناهمگن توسط روتر

روتر ها تجهیزات با هدف عمومی هستند که دو یا چند شبکه ناهمگن را به هم وصل می کنند.

آنها معمولاً به رایانه های مخصوص اختصاص داده می شوند ، واسط های شبکه ورودی و خروجی جداگانه برای هر شبکه متصل.

از آنجا که روترها و دروازه ها ستون فقرات شبکه های بزرگ رایانه ای مانند اینترنت هستند ، از ویژگی های خاصی برخوردار هستند که انعطاف پذیری و توانایی مقابله با طرح های مختلف آدرس دهی شبکه و اندازه فریم را از طریق تقسیم بسته های بزرگ به اندازه های کوچکتر متناسب با شبکه جدید انجام می دهد.

پل Bridge شبکه

برای اتصال دو یا چند هاست یا بخش شبکه به یکدیگر ، از پلها استفاده می شود.

نقش اساسی پل ها در معماری شبکه ذخیره و انتقال فریم ها بین بخشهای مختلفی است که پل به هم متصل می کند.

آنها از آدرس های سخت افزاری کنترل دسترسی رسانه (MAC) برای انتقال فریم ها استفاده می کنند.

با مشاهده آدرس MAC دستگاه های متصل به هر بخش ، پل ها می توانند داده ها را به جلو هدایت کرده یا از عبور آن جلوگیری کنند.

از پل ها می توان برای اتصال دو LAN فیزیکی به یک LAN منطقی بزرگتر نیز استفاده کرد.

پل ها به عنوان تجهیزات شبکه فقط در لایه های Physical و Data Link مدل OSI کار می کنند. با نشستن بین دو بخش شبکه فیزیکی و مدیریت جریان داده ها بین این دو ، از پل ها برای تقسیم شبکه های بزرگتر به بخش های کوچکتر استفاده می شود.

پل ها بسته های داده را قبل از ارسال فیلتر می کنند.

پل ها از بسیاری جهات مانند هاب ها هستند از جمله اینکه اجزای LAN را با پروتکل های یکسان متصل می کنند.

با این حال ، پل ها بسته های داده های ورودی را که به عنوان فریم شناخته می شوند ، برای آدرس ها قبل از اینکه ارسال شوند فیلتر می کنند.

از آنجا که بسته های داده را فیلتر می کند ، پل هیچ تغییری در قالب یا محتوای داده های ورودی ایجاد نمی کند.

 جدول پل Bridge ، که در ابتدا خالی است ، آدرس های LAN هر رایانه را در شبکه LAN و آدرس های هر پل رابط را که LAN را به LAN های دیگر متصل می کند ، حفظ می کند.

پل ها ، مانند هاب ها ، می توانند ساده یا چند پورت باشند.

پل ها در سال های اخیر کمتر مورد پسند واقع شده اند و سوییچ ها جایگزین شده اند که عملکرد بیشتری دارند.

در حقیقت ، از سوییچ ها بعلت نحوه عملکردشان بعنوان پل های دارای چند پورت یاد می شود.

دروازه Gateway

دروازه ها به طور معمول در لایه های Transport و Session مدل OSI کار می کنند.

دروازه ها ترجمه بین فن آوری های شبکه مانند اتصال به سیستم باز (OSI) و پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت (TCP / IP) را ارائه می دهند.

به همین دلیل ، دروازه ها دو یا چند شبکه مستقل را به هم متصل می کنند و هرکدام با الگوریتم های مسیریابی ، پروتکل ها ، توپولوژی ، سرویس نام دامنه و رویه ها و سیاست های مدیریت شبکه انتقال میدهد.

دروازه ها تمام عملکردهای روترها و موارد دیگر را انجام می دهند. در واقع ، روتر با قابلیت ترجمه اضافه شده تبدیل به یک دروازه یا  Gateway می شود. به عملکردی که ترجمه را بین فن آوری های مختلف شبکه انجام می دهد مبدل پروتکل گفته می شود.

مودم Modem

در میان تجهیزات شبکه ، تکرار کننده وسیله الکترونیکی است که سیگنالی را که دریافت می کند تقویت می کند.

شما می توانید تکرار کننده را وسیله ای تصور کنید که سیگنال را دریافت می کند و آن را در سطح بالاتر یا توان بالاتر انتقال می دهد تا سیگنال بتواند مسافت بیشتری ، بیش از 100 متر را برای کابل های LAN استاندارد ، پوشش دهد. تکرارکننده ها روی لایه Physical کار می کنند.

نقطه دسترسی Access Point

در حالی که یک نقطه دسترسی (AP) از نظر فنی می تواند شامل اتصال سیمی یا بی سیم باشد ، اما معمولاً به معنای یک دستگاه بی سیم است.

یک AP در لایه OSI دوم ، لایه Data Link کار می کند ، و می تواند به عنوان پلی متصل به شبکه استاندارد سیمی به دستگاه های بی سیم یا به عنوان روتر انتقال داده از یک نقطه دسترسی به نقطه دیگر باشد.

نقاط دسترسی بی سیم (WAP) متشکل از یک دستگاه فرستنده و گیرنده است که برای ایجاد یک شبکه بی سیم (WLAN) استفاده می شود.

نقاط دستیابی معمولاً دستگاههای جداگانه شبکه با آنتن ، فرستنده و آداپتور داخلی هستند.

AP ها از حالت شبکه زیرساخت بی سیم برای ایجاد یک نقطه اتصال بین WLAN ها و شبکه اترنت سیمی استفاده می کنند.

آنها همچنین دارای چندین پورت هستند که به شما راهی برای گسترش شبکه برای پشتیبانی از سرویس گیرندگان اضافی می دهد.

بسته به اندازه شبکه ، ممکن است به یک یا چند AP برای پوشش کامل نیاز باشد.

دامنه انتقال نقاط دسترسی

از AP ​​های اضافی برای دسترسی بیشتر به مشتریان بی سیم و گسترش دامنه شبکه بی سیم استفاده می شود.

هر AP با دامنه انتقال خود محدود می شود، دامنه انتقال به استاندارد بی سیم ، موانع و شرایط محیطی بین مشتری و AP بستگی دارد.

نقاط دسترسی با دامنه های انتقال بالاتر از آنتن هایی با قدرت بالا برخوردار هستند و به آنها امکان می دهد تا جایی که سیگنال بی سیم می تواند حرکت کند.

همچنین AP ها می توانند پورت های زیادی را فراهم کنند که می تواند برای افزایش اندازه شبکه ، قابلیت های فایروال و سرویس پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) استفاده شود. بدین ترتیب AP هایی بدست می آوریم که یک سوئیچ ، سرور DHCP ، روتر و فایروال هستند.

در ادامه برند های معتبر جهت خرید تجهیزات شبکه و محصولات آن ها را مشاهده مینمایید.